Άρθρο του Χρήστου Παναγιωτόπουλου, προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα, για το Φεστιβάλ στη Σκιά των Βράχων:
“Κατεβείτε κάτω. Κατεβείτε κάτω, δεν αντέχει το μαδέρι”
Ακούγετε δυνατά μια φωνή φοβισμένη, απευθυνόμενη σε μια ομάδα επισκεπτών – πελατών του Φεστιβάλ των Βράχων στο Δήμο Βύρωνα που είχαν καθίσει σε ένα μαδέρι στην κορυφή της εξέδρας . Ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλος και όμως αυτό που προέχει είναι οι εισπράξεις και για αυτό πρέπει να πουληθούν όσο το δυνατό περισσότερα εισιτήρια. Και ο θεός βοηθός. Μακάρι να μην συμβεί ποτέ τίποτα, αλλά έχει και το μαδέρι τις αντοχές και τα όρια του.
Τετάρτη βράδυ 10 Ιουνίου και είναι η δεύτερη μέρα που ο Γιάννης Χαρούλης εμφανίζεται στα Βράχια του Βύρωνα. Ο κόσμος που τον θαυμάζει πάρα πολύς και το θέατρο έχει κατακλυστεί από κόσμο. Από πολύς νωρίς γέμισε η κερκίδα , ο χώρος μπροστά στη σκηνή . Τα εισιτήρια που είχαν πουληθεί ήταν πολύ περισσότερα από την χωρητικότητα όχι μόνο της κερκίδας αλλά και των διαδρόμων του θεάτρου. Ο ενθουσιασμός του κόσμου μεγάλος αφού ο αγαπημένος του τραγουδοποιός έδινε τα ρέστα του.
Πολύ ήταν αυτοί που πλήρωσαν δέκα ευρώ εισιτήριο και όχι μόνο δεν μπόρεσαν να καθίσουν αλλά δεν μπορούσαν να δουν τον καλλιτέχνη ούτε από μακριά, αφού καιόντουσαν πίσω από την εξέδρα…
Αναρωτιέται κανείς είναι άραγε αυτός πολιτισμός που σέβεται τον θεατή και τον καλλιτέχνη ή υπεύθυνη -στην περίπτωση αυτή οι Δήμοι Βύρωνα/ Δάφνης Υμηττού – που οργανώνουν το φεστιβάλ μέσω του δικτύου που έχουν δημιουργήσει.
Δυστυχώς όλα υποτάσσονται στο κέρδος και ο πολιτισμός στο θέατρο των βράχων χρόνια τώρα δεν είναι τίποτα άλλο από μια επιχείρηση. Αξιοποιείται η ανάγκη των πολιτών να βρεθεί κοντά στους αγαπημένους του καλλιτέχνες, να ξεφύγει λίγο από την καθημερινή μιζέρια για να εισπράξουν οι δήμοι χρήματα . Έχει γίνει ο πολιτισμός εμπόρευμα και κερδοφόρα επιχειρηματική λειτουργία με όρους ακραίας αγοράς για την δημοτική εξουσία.
Για να δούμε όμως η καινούργια δημοτική αρχή που επέλεξε ο λαός του Βύρωνα έχει διαφορετικό όραμα και πόσο διαφορετικά θα χειριστή και θα λειτουργήσει στον τομέα αυτό.
Υ.Γ Όσοι πολίτες χρειάστηκαν να βγουν από το χώρο του θεάτρου και ήθελαν να επιστρέψουν οι φύλακες – άγγελοι της εταιρείας παραγωγής τους ζητούσαν να σφραγίσουν μαρκάρουν το χέρι τους και όχι το εισιτήριο. Αυτό και εάν είναι δημοκρατία και πολιτισμός Εύγε στην δημοτική εξουσία που επιτρέπει αυτές τις πρακτικές στο θέατρο των βράχων.
ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΕ ΜΑΔΕΡΙ ; ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΡΟΥΓΓΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΕΤΣΙ; ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΨΗΛΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ
Ομοίως και πέρυσι στη συναυλία του Χαρούλη στο θέατρο Βράχων η κατάσταση ήταν απαράδεκτη:
Ο κόσμος ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση με αυτόν που αφήνουν να μπει σε άλλες συναυλίες στον ίδιο χώρο. Και θέμα ασφαλείας πιθανόν τίθεται, και φυσικά πολλοί υποφέραμε από το συνωστισμό και χάσαμε τα χρήματα και το χρόνο μας.
Τα έγραψα πέρυσι στο Δήμαρχο, φεύγοντας στο 5ο τραγούδι του Χαρούλη, τρομοκρατημένος από το υπερβολικά συνωστισμένο πλήθος. Ακόμα περιμένω μιαν απάντηση, ένα κάποιο σχόλιο, μια δικαιολογία…. Εννοείται ότι το φεστιβάλ των Βράχων έχει τελειώσει οριστικά για μένα και τους φίλους μου…
Τον Ιούλιο του 2012 ζήσαμε την ίδια κατάσταση καθώς πήγαμε να παρακολουθήσουμε την παράσταση ''Το μεγάλο μας τσίρκο''. Μελανό σημείο που θέλω κι εγώ να υπογραμμίσω, το ασφυκτικά γεμάτο θέατρο Βράχων όπου οι ''υπεύθυνοι '' (των εισητηρίων γιατί άλλοι δεν υπήρχαν) ενημέρωναν τον κόσμο που έψαχνε τελευταία στιγμή εισητήρια στην είσοδο, πως δεν μπορούν να πουλήσουν άλλα, γιατί (κατά τα λεγόμενά τους) -δεν ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των θεατών.!-…….? ………
Η παράσταση άρχισε 9.15. Λίγοι security έως τις 9.00 τριγύριζαν εδώ κι εκεί. Άλλοι υπεύθυνοι δεν υπήρχαν πουθενά. Αποτέλεσμα να γεμίσει ασφυκτικά το θέατρο και όλοι -μα όλοι- οι διαδρομοι να είναι γεμάτοι απο θεατές. Η ''ανησυχία'' από τους ανθρώπους στα εκδοτήρια, για την ''ασφάλειά μας'', ξαφνικά είχε πάει περίπατο! Σε περίπτωση φωτιάς, κατάρρευσης, ή άλλης ανάγκης, η έξοδος του κοινού ήταν αδύνατη! Να σημειωθεί επίσης οτι ενώ το κάπνισμα απαγορευόταν, αρκετοί θεατές κάπνιζαν (δεν υπήρχε κανείς να κάνει κάποια τυπική έστω παρατήρηση) και σκουπίδια καθώς και ξερά χόρτα που δεν είχαν καθαριστεί κάτω απο τις βάσεις των καθισμάτων θα μπορούσαν να δημιουργήσουν φωτιά στην περίπτωση που έπεφτε καμια αναμμένη γόπα… Αν πούλησαν υπεράριθμα εισιτήρια; Είναι προφανές. Και η σωματική μας ακεραιότητα θυσία στο βωμό του κέρδους! Δεν μου αρέσει η καταστροφολογία απλά αναρωτιέμαι. Εάν συνέβαινε κάτι, τι θέση θα έπαιρναν τα μεγάλα ονόματα του Δήμου; τι θα απαντούσαν; Δεν είχα καμία υπεύθυνη απάντηση ποτέ κι απο κανένα.. Φυσικά δεν ξανα πάτησα σε αυτό το ''θέατρο'' αλλά από ότι βλέπω η αθλιότητα συνεχίζεται … overselling ολέ!