Στο εξοχικό της σπίτι στο παραλιακό χωριό Βαγία Αίγινας βρισκόταν νεκρή για 12 περίπου χρόνια η Ειρήνη Ξένου, κάτοικος Βύρωνα.
Αρχές Δεκεμβρίου από αστυνομικούς και γείτονες βρέθηκε το μουμιοποιημένο σώμα της στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού της σε πλήρη αποσύνθεση και φαγωμένο από ποντίκια, ενώ υπάρχουν υπόνοιες για αυτοκτονία.
Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται όταν γείτονες, που συχνά στο παρελθόν δυσφορούσαν από την ύπαρξη ποντικιών στη γειτονιά, αποφάσισαν να καθαρίσουν το σπίτι, που επί χρόνια ήταν εστία σκουπιδιών και μολύνσεων.
Το σπίτι έξω φαινόταν εγκαταλελειμμένο. Όλοι πίστευαν, ότι η γυναίκα είχε πάει σε μοναστήρι ή στο «Δαφνί» όπως χαρακτηριστικά μας είπαν κάτοικοι του χωριού. Τα χόρτα στην αυλή είχαν πυκνώσει και υπήρχαν παντού φίδια και ποντίκια.
Οι γείτονες πήγαν εκείνη την Κυριακή να κόψουν τα χόρτα, αλλά επειδή παρατήρησαν ότι ποντίκια μπαινόβγαιναν στο σπίτι, αποφάσισαν να παραβιάσουν την πόρτα και να μπουν μέσα για να ψεκάσουν.
Ο κλειδαράς που κλήθηκε για να ανοίξει την πόρτα βρέθηκε μπροστά στην πρώτη έκπληξη. Η πόρτα εκτός από κλειδωμένη ήταν σφραγισμένη με τσιμεντόλιθους που η ίδια είχε τοποθετήσει από πίσω και όλα τα παράθυρα ήταν σφηνωμένα με πανιά!
Πριν 12 χρόνια νοίκιασε σε νεαρή φοιτήτρια το σπίτι της στο Βύρωνα, όπου διέμενε και έφυγε για την Αίγινα.
Από τότε χάθηκαν τα ίχνη της, αφού ούτε η φοιτήτρια μπόρεσε να την βρει ποτέ, δύο ολόκληρα χρόνια που ενοικίαζε το σπίτι της. Σύμφωνα με πληροφορίες αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, καθώς στο σπίτι της βρέθηκαν χαρτιά από γιατρούς και φάρμακα.
Στην κοινωνία της Αίγινας δεν είχε φίλους, ούτε είχε αναπτύξει προσωπικές σχέσεις, παρά μόνο με τους ανθρώπους που της έφτιαξαν το σπίτι. Όλοι μιλάνε για ένα μοναχικό άτομο. Το σπίτι της δεν είναι μέσα στο χωριό, αλλά λίγο πιο μακριά. Είχε κάποιους γείτονες που όμως δεν μπορούσαν να μυρίσουν τις άσχημες οσμές του θανάτου, αφού η γυναίκα είχε ασφαλίσει τις πόρτες και τα παράθυρα με πανιά. Μαζί της στο σπίτι βρέθηκαν επίσης νεκρά και τα κατοικίδια της, μια γάτα και ένας σκύλος.
Οι κάτοικοι του χωριού πάγωσαν στο άκουσμα της είδησης, αφού στην ουσία υπήρχε ένα άταφο πτώμα για πολλά χρόνια τόσο κοντά τους χωρίς κανείς να το γνωρίζει. Όπως λένε κάποιοι από αυτούς “είναι πολύ σκληρό να πεθαίνεις έτσι, αλλά είναι πιο σκληρό να ζεις έτσι όπως ζούσε αυτή η γυναίκα, μόνη και ξεχασμένη από όλους. Αυτή επέλεξε να πεθάνει όπως ήθελε και προφανώς λυτρώθηκε”.
Χωρίς σχόλια! Σχολίασε πρώτος.