Ένας βιομηχανοποιημένος ειπρακτικός μηχανισμός λειτουργεί στο νεκροταφείο Βύρωνα και μάλιστα υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού, ο οποίος βασίζεται στο θρησκευτικό συναίσθημα και τον πόνο των ανθρώπων για την απώλεια αγαπημένων προσώπων.
Όσοι θέλουν να πραγματοποιήσουν μνημόσυνο για τα αγαπημένα τους πρόσωπα που βρίσκονται στο κοιμητήριο Βύρωνα πρέπει πρώτα να πληρώσουν «ταρίφα» 150 ευρώ την οποία απαιτούν οι υπάλληλοι της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου που βρίσκεται εντός του χώρου του κοιμητηρίου.
Το ποσό, μάλιστα, είναι ακατέβατο και την ταρίφα γνωρίζουν όλοι στο νεκροταφείο Βύρωνα, όπως διαπιστώσαμε όντες προσκεκλημένοι σε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αγαπημένου μας προσώπου.
Ιερείς, γραμματείας, υπάλληλοι του νεκροταφείου ακόμα και η νεωκόρος της εκκλησίας μας πληροφόρησαν ότι τα μνημόσυνα πληρώνονται «στο γραφείο πίσω από την εκκλησία».
Όταν δε η συγγενής της οικογένειας που είχε οργανώσει το μνημόσυνο ζήτησε να πληρώσει με κάρτα διότι δεν είχε τόσα μετρητά μαζί της (διότι μόνο μετρητά γίνονται δεκτά στο γραφείο της εκκλησίας του κοιμητηρίου) ο υπεύθυνος εξεμάνη και ζήτησε να μάθει: «μα πώς κλείσατε το μνημόσυνο, δεν σας πληροφόρησαν για την τιμή;».
Το… καλύτερο της υπόθεσης είναι ότι οι υπεύθυνοι του μηχανισμού αυτού εκδίδουν και αποδείξεις (φωτογραφία στο τέλος του κειμένου), όχι βέβαια μηχανογραφημένες, ένα απλό χαρτί, το οποίο φέρει όμως σφραγίδα της «Ιεράς Μητροπόλεως Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού» η οποία μάλιστα αναφέρει ότι ο καταβάλλων το ποσό «προσέφερε τα άνω εκατόν πενήντα ευρώ δια το μνημόσυνο».
Ασφαλώς, μόνο οικειοθελής προσφορά δεν είναι τα χρήματα αυτά, αφού όπως ιδίοις όμμασιν διαπιστώσαμε… χωρίς αυτά μνημόσυνο δεν γίνεται!
Υπέρ του Ιερού Ναού καταβάλλονται 110 ευρώ, σύμφωνα με την απόδειξη, αλλά υπάρχουν και… «Έξοδα Παραστάσεως» 40 ευρώ, που ανεβάζουν το σύνολο στα 150 ευρώ!
Τίθενται ασφαλώς πληθώρα ερωτημάτων όχι μόνο για τη νομιμότητα της πρακτικής αυτής, αλλά και για το εάν καταγράφονται τα ποσά που πληρώνουν οι πιστοί, με ποιο τρόπο… μοιράζονται, εάν φορολογούνται και κατά πόσον όλα αυτά γίνονται εν γνώσει των εκκλησιαστικών αλλά και των φορολογικών αρχών.
Γι αυτό που δεν τίθεται το παραμικρό ερώτημα, βέβαια, είναι περί του εάν με τις πρακτικές αυτές παραβιάζονται κανόνες στοιχειώδους ηθικής και ευσέβειας, διότι όλοι γνωρίζουμε από το μάθημα των θρησκευτικών ήδη από το δημοτικό ότι σύμφωνα με τις Γραφές η μόνη φορά που ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε βία ήταν στην περίπτωση των αργυραμοιβών τους οποίους εξεδίωξε κακήν κακώς από το Ναό.
Χωρίς σχόλια! Σχολίασε πρώτος.