Η εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Eurovision 2019, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την μετάβασή της από τον Καναδά στην Ελλάδα στο περιοδικό People. Ήταν 16 ετών όταν η η οικογένειά της πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει. Η μετάβαση, όμως, δεν είναι τόσο ομαλή για την έφηβη Κατερίνα. «Μου ήρθε λίγο απότομο όλο αυτό. Κάθε χρόνο που ήθελαν οι γονείς μου να γυρίσουμε στην Ελλάδα τούς ζητούσα ένα έτος παράταση. Από ένα σημείο και μετά, από τόσες παρατάσεις, νόμιζα πως δεν θα γυρίσουμε ποτέ. Τελικά, γυρίσαμε και καλά κάναμε που επιστρέψαμε», λέει με ειλικρίνεια.
Το πρώτο σπίτι της οικογένειας Ντούσκα στην Αθήνα είναι στην περιοχή του Βύρωνα και από το λύκειο θηλέων του Μόντρεαλ θα βρεθεί στα μαθητικά θρανία του δημόσιου σχολείου της γειτονιάς της. «Αυτή η αλλαγή ήταν ακραία. Από εκεί που ήμουν σε ένα πολύ αυστηρό σχολείο θηλέων, γράφτηκα στο δημόσιο του Βύρωνα. Ήταν το πρώτο μου πολιτισμικό σοκ, διότι δεν μπορούσα να πιστέψω πως οι τοίχοι του σχολείου ήταν γεμάτοι με γκράφιτι. Αυτό για μένα, που μέχρι τότε είχα μεγαλώσει στο Μόντρεαλ, ήταν βανδαλισμός. Για τους συμμαθητές μου ήμουν το “Αμερικανάκι” και η “Καναδέζα”. Όμως, ποτέ δεν βίωσα bullying, ούτε ντρεπόμουν για τον εαυτό μου και την εμφάνισή μου», ξεκαθαρίζει.
Στο δημόσιο του Βύρωνα φοιτά στις τρεις τάξεις του Λυκείου, ενώ οι επιδόσεις της στα μαθήματα είναι εξαιρετικές. «Από τον Καναδά κιόλας ήμουν πολύ καλή μαθήτρια και στις παρελάσεις πάντα σημαιοφόρος. Οι γονείς και οι καθηγητές μου είχαν άλλες προσδοκίες από εμένα. Το οικογενειακό μου περιβάλλον με φανταζόταν περισσότερο ως μια δικηγόρο, γιατρό, οικονομολόγο με διδακτορικά, παρά ως μια ερμηνεύτρια και τραγουδοποιό», παραδέχεται.
Στις πανελλαδικές εξετάσεις περνάει με επιτυχία στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, αλλά αποφασίζει να ξαναδώσει εξετάσεις με στόχο τη Νομική Αθηνών. Και πράγματι, στοχεύει στο κέντρο! «Γράφτηκα κανονικά στη Νομική, παρακολουθούσα τα μαθήματα και παράλληλα έκανα δυο-τρεις δουλειές, προκειμένου να πληρώνω τα δίδακτρα μου στο ωδείο για τα μαθήματα κιθάρας και φωνητικής. Έχω δουλέψει ως πωλήτρια, σερβιτόρα, μπαργούμαν, γιατί ήθελα να μην επιβαρύνω τους γονείς μου. Ουσιαστικά αυτό που με ενδιέφερε ήταν η μουσική, να καλλιεργήσω μια ικανότητα που ένιωθα πως είχα, να την εξελίξω και να βρω τι ταιριάζει στη φωνή μου. Ο πρώτος χρόνος στη Νομική ήταν πολύ δύσκολος, γιατί είχα ένα θέμα με την υγεία μου και έκανα ένα σοβαρό χειρουργείο. Οπότε, ούτως ή άλλως, έχασα ένα εξάμηνο από τη σχολή», αποκαλύπτει, χωρίς να θέλει να επεκταθεί σε περαιτέρω λεπτομέρειες.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ