Άρθρο του Πάνου Τριγάζη για τον «άδικο πόλεμο», όπως τον χαρακτηρίζει, που δέχεται ο Δήμαρχος Bύρωνα, με αφορμή το «Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων Δήμου Βύρωνα»:
Ο δήμαρχος Γρ. Κατωπόδης, ο οποίος ανέλαβε την κύρια ευθύνη για τη διοίκηση του Δήμου Βύρωνα από τον περασμένο Σεπτέμβρη, διαδεχόμενος τον Ν. Χαρδαλιά, ύστερα από 12 χρόνια νεοδημοκρατικής ηγεμονίας στην πόλη μας, βρίσκεται αντιμέτωπος με πρωτοφανή επίθεση εξ αριστερών, υποτίθεται. Άκουσα έναν εκ των πολέμιων του δημάρχου, πρώην μέλος της παράταξής του, να τον χαρακτηρίζει «Τσίπρα του Βύρωνα», δηλαδή μνημονιακό και ό,τι άλλο καταμαρτυρούν στον πρωθυπουργό. Το Σωματείο Εργαζομένων πρωτοστατεί στην επίθεση, αδικαιολόγητα κατά τη γνώμη μου, συνεπικουρούμενο από την ηγεσία της ΠΟΕ – ΟΤΑ.
Ως πεδίο σύγκρουσης με τον δήμαρχο, το τοπικό ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΛΑΕ έχουν επιλέξει το πολυσυζητημένο θέμα της διαχείρισης των απορριμάτων. Δισεπίλυτο πρόβλημα, που απαιτεί συνευθύνη και συνεργασία των ΟΤΑ με το κράτος και τις Περιφέρειες. Που, αν δεν λυθεί, θα έχουμε στην Αττική εικόνες όπως αυτές που βλέπουμε στις τηλεοπτικές μας οθόνες από την Ηλεία, όπου ο Δήμος Πύργου ζει, στην κυριολεξία, μέσα σε βουνά σκουπιδιών εδώ και πολύ καιρό.
Ο Δήμος Βύρωνα, λοιπόν, καλείται να αντιμετωπίσει ένα από τα σοβαρότερα θέματα προς όφελος των δημοτών και της δημόσιας υγείας, συμβάλλοντας και στο σχέδιο που έχει εκπονήσει η Περιφέρεια Αττικής. Η υπό τον Γρ. Κατωπόδη διοίκηση του δήμου έχει ενεργήσει για το ζήτημα, στη βάση προεκλογικών της δεσμεύσεων, εκπονώντας τοπικό σχέδιο δράσης, το οποίο οφείλει να εγκρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο.
Το τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμάτων του Βύρωνα είναι προϊόν επιστημονικής επεξεργασίας και στη διαμόρφωσή του έχει αξιοποιηθεί και η ευρωπαϊκή εμπειρία. Ο ίδιος ο δήμαρχος φρόντισε να ενημερωθεί για ανάλογα σχέδια δήμων της Ιταλίας, που έχουν πρωτοπορήσει στη διαχείριση των απορριμάτων, με τη συμμετοχή των δημοτών. Γιατί δεν ρωτάει η αντιτιθέμενη στο σχέδιο ηγεσία της ΠΟΕ – ΟΤΑ τους Ιταλούς συναδέλφους της, αντί να μιλάει για ιδιωτικοποίηση;
Τα περί «ιδιωτικοποίησης» της διαχείρισης απορριμάτων μέσω του τοπικού σχεδίου αποκρούονται από το πρώην μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ – ΟΤΑ Θωμά Μπιζά, ο οποίος, σε άρθρο του στις 7-11-2015, γράφει ότι «στην πραγματικότητα, με αυτό το τοπικό σχέδιο ενισχύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της διαχείρισης στον δήμο, εκσυγχρονίζονται και αναβαθμίζονται οι δημοτικές υπηρεσίες». «Όσοι αντιδρούν στην αποκεντρωμένη διαχείριση και στον νέο ρόλο των δήμων με τα τοπικά σχέδια -συνεχίζει ο Θ. Μπιζάς- ηθελημένα ή αθέλητα βάζουν πλάτη για να διατηρηθεί το συγκεντρωτικό μοντέλο που ευνοεί τους ιδιώτες».
Η παράταξη του δημάρχου Βύρωνα δεν εκπόνησε το τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμάτων ερήμην των δημοτών. Προχώρησε σε διαβούλευση μέσω της Επιτροπής Διαβούλευσης, προσκαλώντας τους φορείς της πόλης και στο Δημοτικό Συμβούλιο να εκθέσουν τις απόψεις τους για το ζήτημα.
Από την πολεμική στον δήμαρχο των παραπάνω παρατάξεων, εγείρονται ζητήματα που παραπέμπουν σε παρωχημένες αντιλήψεις για τον ρόλο των ΟΤΑ αλλά και των συνδικάτων.
Πρώτη παρατήρηση. Το συνδικάτο πρέπει να δρα αυτόνομα, να διεκδικεί και να μη συμπολιτεύεται με την κεντρική ή την τοπική εξουσία (που κάθε άλλο παρά εξουσία είναι, με βάση τα σημερινά δεδομένα). Όμως, ούτε πρέπει να κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, διαστρεβλώνοντας τις θέσεις του δημάρχου και της παράταξής του.
Δεύτερη παρατήρηση. Στο πολιτικό μας σύστημα κάθε δημοκρατικός θεσμός έχει τον δικό του ρόλο και αρμοδιότητες, είτε πρόκειται για τη Βουλή, είτε για τους ΟΤΑ, είτε για τα συνδικάτα. Μια αριστερή δημοτική αρχή δεν μπορεί να υπερβαίνει τις αρμοδιότητές της και να συμπεριφέρεται λες και διοικεί μια «σοσιαλιστική νησίδα» στο πλαίσιο του καπιταλιστικού κράτους, που κι αυτού η ανεξαρτησία έχει σχετικοποιηθεί εντός της Ε.Ε. και ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου.
Τρίτη παρατήρηση. Εννοείται ότι μια αριστερή δημοτική αρχή πρέπει να είναι διεκδικητική έναντι της κεντρικής εξουσίας, να προβαίνει ακόμη και σε δράσεις πολιτικής ανυπακοής όταν έχει τον λαό πίσω της και υπηρετεί καθολικά αιτήματα. Αυτό, π.χ., συνέβη επί δημαρχίας Δ. Νικολαΐδη στον Βύρωνα και Ανδ. Λεντάκη στον Υμηττό, που από κοινού προχώρησαν στην κατάληψη των χώρων όπου δημιουργήθηκαν τα Θέατρα Βράχων, («Μελίνα Μερκούρη» ονομάστηκε το ένα, «Άννα Συνοδινού» το άλλο, από τον κομμουνιστή δήμαρχο). Να σημειωθεί ότι στην κατάληψη είχε πρωτοστατήσει και ο σημερινός δήμαρχος ως αχτιδικός γραμματέας Καισαριανής – Βύρωνα του ΚΚΕ τότε.
Τέταρτη παρατήρηση. Τα συνδικάτα πρέπει να είναι αυτόνομα έναντι και των κομμάτων και των πολιτικών ομάδων. Όμως, στον Βύρωνα αυτή η αρχή δεν τηρείται. Αλήθεια, πότε ψήφισαν οι εργαζόμενοι του Δήμου Βύρωνα ότι θέλουν την έξοδο από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη;
Πέμπτη παρατήρηση. Οι αναχρονιστικές θέσεις των πολέμιων του δημάρχου Βύρωνα για τη δομή και τον ρόλο των ΟΤΑ εντάσσονται σε ένα κρατικιστικό μοντέλο. «Όλα στο κράτος» είναι το μότο τους και επειδή οι ΟΤΑ είναι βαθμίδα της κρατικής εξουσίας (έτσι τη θέλουν), η κάθε δραστηριότητα που αποκεντρώνεται στους ίδιους τους δήμους, όπως η δημοτική επιχείρηση και τα νομικά πρόσωπα, πρέπει να καταργηθούν, σύμφωνα με την αντίληψη αυτή!
Συμπεραίνοντας, ισχυρίζομαι ότι ο δήμαρχος Βύρωνα υφίσταται έναν άδικο πόλεμο, χωρίς σύγχρονα όπλα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μάχη οπισθοφυλακών από όσους τον πολεμούν στο συγκεκριμένο θέμα, εννοείται.
* Ο Πάνος Τριγάζης υπήρξε υποψήφιος δήμαρχος Βύρωνα το 1998 και επικεφαλής παράταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο την τετραετία 1999-2002
Χωρίς σχόλια! Σχολίασε πρώτος.