Νομίζεις ότι είσαι θεός», λέει ο κ. Πρασσάς, λίγο πριν φορέσει τα αθλητικά του για να τρέξει στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, ιδιοκτήτης καταστημάτων με είδη κιγκαλερίας στον Βύρωνα, οικογενειάρχης, εσχάτως κτηματίας στον Μαραθώνα, ο κ. Πρασσάς, 83 ετών σήμερα, έχει ζήσει μια έντονη και ενδιαφέρουσα ζωή, αλλά η μεγάλη του αγάπη ήταν και παραμένει το τρέξιμο.
Αρχή… στα 59 του
Ολα ξεκίνησαν στα… 59 του χρόνια, όταν ένας γείτονας δρομέας του πρότεινε να τρέξει μαζί του σε κάποιο αγώνα. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία. Τρεις φορές πρώτος στο Μαραθώνιο της Αθήνας, στην κατηγορία 60-70 ετών, 2ος στην Ευρώπη στα 80-85 έτη, συμμετοχή στη λίστα με τους καλύτερους βετεράνους μαραθωνοδρόμους όλων των εποχών, με χρόνο 5h27’05’ στην κατηγορία +80. Βέβαια στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο χρόνος του ήταν πολύ χαμηλότερος στις 3h12′. «Ενα δωμάτιο ολόκληρο δεν χωράει τα πάνω από 50 κύπελλα, τα μετάλλια, τις πλακέτες», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Οι βετεράνοι δρομείς», λέει ο κ. Πρασσάς, «προκαλούν το θαυμασμό του κοινού και των άλλων νεότερων αθλητών, όλοι χαίρονται, τρελαίνονται, θέλουν να βγάλουν φωτογραφίες μαζί μας». Αφηγείται χαρακτηριστικά επεισόδια από αγώνες, όπως στη Νορβηγία, όπου «μόνο οι Τούρκοι χειροκροτούσαν τους Ελληνες», στην Αυστραλία με την καταπληκτική υποδοχή των ομογενών -«μας ταΐζανε, γλεντάγαμε»- και δύσκολες καιρικές συνθήκες που έχει αντιμετωπίσει, όπως «στην Αμερική, στο Μπάφαλο, όπου έβρεχε και τα 42 χλμ. της διαδρομής και η γυναίκα μου με περίμενε στον τερματισμό στους καταρράκτες του Νιαγάρα» και στη Σμύρνη, τον περασμένο Αύγουστο, όπου με τη θερμοκρασία στους 35°C, «ήμουν ο μοναδικός Ελληνας που έτρεξε Μαραθώνιο».
Για την ιστορία ήρθε δεύτερος. Αλλη μια διάκριση, καθώς στο φετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη ήρθε τρίτος στην κατ. 80-85 ετών. Εχει μάλιστα βραβευτεί από τον ΣΕΓΑΣ ως ο γηραιότερος ενεργός μαραθωνοδρόμος που συμμετέχει στον Κλασικό Μαραθώνιο Αθηνών.
Γηραιός; Οχι δα. Είναι ευθυτενής, νεανικός, με μάτια που λάμπουν και αυθεντικό χαμόγελο. Το διατηρεί ακόμα και όταν μιλά για το πώς ο χειρουργός ορθοπεδικός Θ. Παπαπολυχρονίου του «έσωσε τη ζωή». «Τον σκέφτομαι κάθε μέρα και τον ευχαριστώ, μου έδωσε τη δυνατότητα να τρέξω ξανά», λέει συγκινημένος για την εγχείρηση το 2008 και στα δύο ισχία. Μέσα σε τρεις μήνες ξανάρχισε τις προπονήσεις.
Προπόνηση και διατροφή
Η προπόνησή του πριν από τον Μαραθώνιο; Τρεις φορές την εβδομάδα, 10 χλμ. τη φορά, ήτοι 30 χιλ. την εβδομάδα ή 1.200 χιλιόμετρα το χρόνο. Οσο για τη διατροφή του; «Δεν τρώω τίποτα απ’ έξω. Πίνω το πρωί το τσαγάκι μου, τρώω το αβγό μου από τις δικές μου κότες, κάνω την προπόνησή μου και μετά στύβω πορτοκάλια απ’ τις πορτοκαλιές μου. Τρώω λιτά το μεσημέρι, π.χ. μακαρόνια με σάλτσα, φακές, ρεβίθια και το βράδυ κάτι λίγο όπως δυο ρόδια με γιαουρτάκι ή τίποτα. Από κρέας μόνο μοσχάρι». Η μοναδική αλλαγή που θα κάνει αυτή την Κυριακή είναι ότι το πρωί αντί για ένα θα φάει δύο αβγά. Κατά τη διάρκεια των αγώνων μένει μακριά από ισοτονικά και προτιμά το νερό. Πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν αισθάνεται κούραση ή ατονία. «Πετάω απ’ τη χαρά μου», λέει.
Παρόλο που οι αγώνες δρόμου έχουν γίνει πιο δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, η πολιτεία δεν παρέχει ιδιαίτερη στήριξη. «Χρειάζεται μεγαλύτερη προβολή, να δείχνει η τηλεόραση στίβο κάθε μέρα», τονίζει ο κ. Πρασσάς, συμπληρώνοντας πως «εμείς φέραμε τον αθλητισμό και η χαρά μου είναι να ακούγεται η Ελλάδα παντού». Ο ίδιος κάνει οικονομία όλο το χρόνο για να ταξιδεύει σε Ελλάδα και εξωτερικό, όπου και τρέχει από 5 χλμ. έως 20 χλμ. και φυσικά Μαραθώνιους. Συμμετέχει κατά μέσο όρο σε 20 αγώνες το χρόνο. Τα συνολικά χιλιόμετρα φέρνουν ζάλη: το 2012, 219.395 χλμ., το 2013, 219.395 χλμ.,το 2014, 214.595 χλμ. (χωρίς το φετινό Μαραθώνιο).
Η γυναίκα του τα τελευταία 40 χρόνια, Ζωή, νιώθει «περήφανη». Την Κυριακή θα περιμένει στο Καλλιμάρμαρο να φωνάξει «Ζήτω η τρέλα» και να χειροκροτήσει, μαζί με το γιο του και τα εγγόνια του, τα οποία θα μπουν μέσα στο στάδιο να τερματίσουν μαζί με τον παππού. Ο 6χρονος Στέλιος πάντως δηλώνει πως είναι «πιο γρήγορος».
