Ως ανθρωποκτονία εξ αμελείας, με δύο αστυνομικούς στο εδώλιο, εκδικάζεται αυτές τις μέρες η υπόθεση του “φιάσκου του Βύρωνα”, που οδήγησε στον θάνατο του 25χρονου Νίκου Τόντι. Στις 16 Φεβρουαρίου 2010 ο Τόντι, ομογενής από τη Βόρεια Ήπειρο και πατέρας ενός αγοριού 18 μηνών, έπεσε νεκρός μέρα μεσημέρι από έντεκα σφαίρες, σε “ένοπλη σύρραξη” μεταξύ αστυνομικών και των ληστών Σ. Πεμάι και Μ. Κόλα.
Οι τέσσερις σφαίρες που βρέθηκαν στη σορό του 25χρονου διαπιστώθηκε ότι προέρχονται από το όπλο του κατηγορούμενου αστυνομικού, ενώ οι υπόλοιπες διαπέρασαν το σώμα του, “τον γάζωσαν” όπως χαρακτηριστικά είπε ο συνήγορος πολιτικής αγωγής. Πέντε χρόνια μετά, η υπόθεση ξεδιπλώνεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας με αντικρουόμενες καταθέσεις πολιτών και αστυνομικών.
“Μας είπαν ότι οι δράστες ήταν τρεις”, καταθέτει αυτόπτης μάρτυρας
“Από θαύμα ή από τύχη σώθηκα” κατέθεσε η νεαρή υπάλληλος αρτοποιείου, στο οποίο διεξήχθη η μάχη ανάμεσα στον έναν από τους κακοποιούς και την αστυνομία. Είπε πως είδε τον καταζητούμενο να μπαίνει ήρεμος στον φούρνο και -μετά από ποδοβολητά και τη λέξη “αστυνομία”- αστυνομικούς μπροστά από την τζαμαρία με προτεταμένα όπλα, ενώ τότε ξεκίνησαν οι πυροβολισμοί. Πρόσθεσε ότι μόνη της κατάφερε να περάσει μέσα από τις σφαίρες, να διασχίσει τον δρόμο -όπου είδε τον Τόντι να κρύβεται πίσω από φορτηγάκι- και να βρει καταφύγιο σε απέναντι πολυκατοικία. Εκεί παρέμεινε ακόμα και όταν τελείωσε η συμπλοκή, αφού η αστυνομία την ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να κατέβει γιατί υπήρχε ένας βαριά τραυματίας στο κατώφλι, ενώ ανέφερε ότι “μας είπαν ότι οι δράστες ήταν τρεις, ένας στο αυτοκίνητο, ένας στον φούρνο και ένας στο κατώφλι”.
Αναστάτωση προκλήθηκε στην αίθουσα όταν συνήγορος της υπεράσπισης κατηγόρησε τη μάρτυρα για μεροληψία κατά της αστυνομίας, που προέκυπτε “από το ντύσιμό της, την εμφάνιση των Εξαρχείων”, δήλωση που ανακάλεσε έπειτα από πιέσεις και των συναδέλφων του.
Παρόμοιο σκηνικό τρόμου βίωσε και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος στο οποίο εργαζόταν ο Τόντι ως βοηθός υδραυλικού. Κατέθεσε ότι για λίγα δευτερόλεπτα πρόλαβε να μπει στο κατάστημα, άκουσε “αστυνομία” και τους πρώτους πυροβολισμούς, ενώ ο άτυχος βοηθός του παρέμεινε εκτεθειμένος στον δρόμο. Πρόσθεσε πως, όταν για λίγο σταμάτησαν οι πυροβολισμοί και βγήκε έξω, είπε στην αστυνομία πως τον ψάχνει και περιέγραψε πού βρισκόταν και τι φορούσε. Τόνισε ότι “έπρεπε να μην είχε ξεκινήσει τους πυροβολισμούς η αστυνομία ή να μην είχε απαντήσει”.
Τραγικές φιγούρες τα μέλη της οικογένειας του θύματος, βιώνουν τον πόνο σαν όλα να έγιναν μόλις χθες. “Θέλω δικαιοσύνη για τον άντρα μου” δήλωσε η χήρα που μεγαλώνει μόνη της το εξάχρονο παιδί τους.
Τι έλεγε ο τότε διοικητής Ασφάλειας
Ως δευτερεύον πρόσωπο στη δίκη για τον θάνατό του εμφανίζεται ο Τόντι, καθώς κανένας αστυνομικός μέχρι στιγμής δεν έχει καταθέσει ότι τον είδε ζωντανό ή να πέφτει από τα πυρά. Αντίθετα, η δίκη περιστρέφεται γύρω από τους Πεμάι και Κόλα και εξετάζεται η φύση των εντολών που είχαν πάρει οι αστυνομικοί. Όλοι μιλούν για επιχείρηση εντοπισμού και όχι σύλληψης των δραστών, με την απόφαση για την έναρξη της ένοπλης σύγκρουσης στη γειτονιά του Βύρωνα να βρίσκεται στην πλευρά των κακοποιών, που πυροβόλησαν πρώτοι όταν κατάλαβαν ότι παρακολουθούνται. Καταθέτουν ότι πήραν όλα τα μέτρα για την προστασία των κατοίκων και ότι ένας αστυνομικός τραυματίστηκε για να προστατεύσει την υπάλληλο του φούρνου, γεγονός που η ίδια αρνείται μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, σε συνέντευξη που είχε δώσει ο τότε διοικητής της Ασφάλειας Γ. Δικόπουλος στα “Νέα” και τον Στ. Θεοδωράκη, στις 20.2.2010, εξηγούσε ότι όλα έγιναν όπως ακριβώς τα είχε σχεδιάσει η αστυνομία, που δεν βιάστηκε να κάνει την επέμβαση. Μιλώντας για τους άντρες της Ασφάλειας, δήλωνε ότι: “Αφού είδαν ότι σε κάποιο δρόμο μπορούσαν να διασφαλίσουν τον εγκλωβισμό του αυτοκινήτου και δεν υπήρχε γύρω παρουσία πεζών, πέτυχαν την ακινητοποίηση όπως ακριβώς την είχαν σχεδιάσει”. Κατέληγε δε στο συμπέρασμα ότι “Δεν είναι άσυλο ο αστικός ιστός. Εκεί που δρουν οι κακοποιοί, εκεί θα δράσουμε κι εμείς”. Παράλληλα, υποστήριζε ότι οι αστυνομικοί δεν εξέλαβαν τον Τόντι ως έναν από τους δράστες. Σημειώνεται πως ο Γ. Δικόπουλος δεν έχει κληθεί για να καταθέσει ως μάρτυρας.
Τέλος, ο πρόεδρος της τριμελούς σύνθεσης επισήμανε τη διαφορά ανάμεσα στις αρχικές καταθέσεις των αστυνομικών και αυτές που δίνονται ενώπιον του ακροατηρίου. Όταν μάλιστα είπε σε έναν εκ των μαρτύρων αστυνομικών ότι έχει δώσει εντελώς άλλη εκδοχή στην αρχική του κατάθεση, έλαβε την απάντηση ότι αυτό οφείλεται στη χρήση “τυποποιημένων εκφράσεων”. Η δίκη συνεχίζεται σήμερα, με τις καταθέσεις και των λοιπών αστυνομικών.
ΕΛΕΝΗ ΡΟΥΣΙΑ