To Σάββατο 18/12/2010 περπατήσαμε στα καμένα του Υμηττού στην περιοχή του ΣΑΚΕΤΑ. Από την δεξιά μεριά του Στρατοπέδου, στο σημείο που είχε γίνει η εθελοντική αναδάσωση το 2008, η κατάσταση είναι ενθαρρυντική καθώς οι φυτεύσεις έχουν μεγάλο ποσοστό επιτυχίας ενώ ταυτόχρονα έχουν βλαστήσει φυσικά νέα πεύκα, πουρνάρια, αγριελιές κ.α.
Στη βόρεια πλευρά, παρά την κατασκευή κορμοπλεγμάτων και κλαδοπλεγμάτων από της αρμόδιες υπηρεσίες, η φυσική αναγέννηση είναι μικρή, ιδιαίτερα στα κατάντη. Είδαμε λίγα μικρά-μικρά πευκάκια να ξεπροβάλουν δίπλα στον καμένο-κομμένο κορμό. Η φύση προσπαθεί αλλά δεν μπορεί μόνη της. Ιδιαίτερα σε τόσο διαταραγμένα και επιβαρυμένα οικοσυστήματα. Η έκταση αυτή, εφόσον μέχρι σήμερα δεν δείχνει να ανακάμπτει φυσικά, χρειάζεται επειγόντως αναδάσωση αν θέλουμε σε καμιά εικοσαριά χρόνια εκεί να υπάρχει δάσος. Η διαχείριση της έκταση ανήκει στην Φιλοδασική Ένωση Αθηνών (ΦΕΑ) και η πρόταση μας είναι να προσπαθήσουμε να συντονιστούμε καταρχήν μαζί της.
Στο ίδιο σημείο φωτογραφήσαμε και πάλι την ασχήμια του στρατοπέδου και των υπό κατασκευή μέσα στο βουνό κατοικιών των αξιωματικών που σταμάτησαν με την παρέμβαση των πολιτών. Έτσι για να μην θεωρούμε ότι οι αγώνες πάνε χαμένοι.
Παρόλα αυτά το αίτημα για την αποχώρηση όλων των κτισμάτων από τον Υμηττό και τη διαφύλαξη του παραμένει επίκαιρο.
ΒΑΡΟΥΧΑΚΗ ΝΑΤΑΣΑ
ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ
ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟΠΗ
ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ