Μετά από κοντά 40 χρόνια παρουσίας, ένα κοντράστ συναισθημάτων διακατείχε όλους όταν αντίκρισαν το πρωί της Δευτέρας 29/3/2010, τα συνεργεία να κατεδαφίζουν το Γυμνάσιο. Κοντράστ γιατί η θλίψη ήταν αναμενόμενη αλλά και η χαρά ότι η κατεδάφιση σηματοδοτούσε την ανέγερση όχι μόνο νέου Γυμνασίου αλλά και ενός υπερσύγχρονου κλειστού γυμναστηρίου στον Καρέα. Το Γυμνάσιο ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του όταν τότε ξεκίνησε να παίξει έναν από τους σημαντικότερους ρόλους για την νεολαία της περιοχής του Καρέα.
Περιγράφει η φίλη μου Χριστίνα για το Γυμνάσιο Καρέα στο facebook:
«Ο Καρέας απέκτησε Γυμνάσιο για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Παραμένει στην ίδια διεύθυνση όλα αυτά τα χρόνια, στο ίδιο κτίριο, με ελάχιστες αλλαγές, τουλάχιστον σε ότι αφορά την εξωτερική του εμφάνιση.
Αρχικά λειτουργούσε ως Δημοτικό – Γυμνάσιο με σταθερή βάρδια απογευματινή (το Δημοτικό λειτουργούσε μόνο πρωί) μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 (αν θυμάμαι καλά). Πρωτοποριακό για την εποχή του με κερκίδες, χημείο, κλειστό γυμναστήριο, κλειστή αίθουσα διαλειμμάτων (τεράστια τότε…)».
Πλέον το παλιό Γυμνάσιο Καρέα είναι σαν τις παραπάνω λέξεις…όμορφες μνήμες , όμως ο χώρος αυτός δίνει πλέον φιλοξενία σε ένα νέο σχολείο πάλι πρωτοποριακό και ένα υπερσύγχρονο κλειστό γυμναστήριο που περιμένει υπομονετικά ξανά να φιλοξενήσει πάλι τη νεολαία της περιοχής .
Το Κλειστό Γυμναστήριο Καρέα είναι ένα όνειρο που ακούστηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια πολλές φορές σαν ιδιαίτερη ανάγκη της περιοχής, από τους ανθρώπους που δούλεψαν για τον αθλητισμό και την νεολαία του Καρέα . Τον Τάκη Παπαγεωργίου, τον Ανδρέα Γεωργίου, τον Κώστα Σκαρώνη, τον Δημοσθένη Γιαννόπουλο ,τον Βασίλη Κίσσα ,τον Γιώργο Περάκη κ.α. , από αυτούς τους παλαιότερους ακούγοντας, εμείς πιστέψαμε ότι ίσως κάποτε αντί του «παλιού εργοστασίου» που στους τοίχους οι βιδωτές μπασκέτες το έκαναν γήπεδο στα παιδικά μάτια μας , θα μπορέσουμε να κάνουμε αθλητισμό σε κάτι καλύτερο…ήταν το όνειρο για τα επόμενα χρόνια…
Τα τελευταία χρόνια το θέμα του Κλειστού Γυμναστηρίου Καρέα – Νέου Γυμνασίου, ήταν υπαρκτό δεν ήταν όνειρο , είχε πάρει υπόσταση …ήταν ένας …«φάκελος» που τριγυρνούσε στα υπουργεία και τις υπηρεσίες, χωρίς να μπορεί να προχωρήσει γιατί κάθε λίγο αποκτούσε και ένα νέο γραφειοκρατικό κώλυμα ή τις αναμενόμενες αλλαγές πολιτικών προσώπων . Ήταν πράγματι απορίας άξιο να καταγραφούν κάποια στιγμή για την ιστορία όλα αυτά, και να σκεφτεί κανείς , πώς ένα σχολείο, ένα γυμναστήριο που συγκεντρώνει παιδιά καθυστερεί τόσα χρόνια, όταν ένα αυθαίρετο πολλές φορές ακόμα και εντός δασικής έκτασης μετά την πυρκαγιά ,εμφανίζεται σε μόλις λίγες μέρες …
Πριν ένα χρόνο περίπου προσπάθειες πολλών ανθρώπων να ξεκολλήσουν διάφορα θέματα,( ας μην σταθούμε στα πρόσωπα, αν και πάντα τα πρόσωπα παίζουν ρόλο ) , έδωσαν την τελική ώθηση στον «φάκελο» να προχωρήσει , έτσι το 2009 έκλεισε με ένα από τα σημαντικότερα έργα στα σκαριά για την περιοχή του Καρέα και του Βύρωνα .
…το όνειρο γίνεται πραγματικότητα!
Agalmatakia67
