Πολλές φορές οταν διαβάζουμε ένα άρθρο , που φαντάζει απίστευτο ή μακρυνό εντυπωσιαζόμαστε για το πως είναι δυναντόν να συμβαίνουν τόσο τερατώδη κοινωνικά εγκλήματα. Ο λόγος που με έκανε να ανεβάσω αυτό το άρθρο είναι ο βαθμός αποδοχής αυτής της κατάστασης από την κοινωνία που δεν αντιδρά ,αλλά επίσης και η δημιουργία “αγοράς” όπου αυτά τα τερατόμορφα πλάσματα ικανοποιούν τις αρωστημένες ορέξεις τους…
Το MEN 24 αφηγείται την επίγεια κόλαση ενός θύματος παιδικής πορνείας που κακοποιούνταν από τα 10 της χρόνια και ξέφυγε από την μοίρα που έμοιαζε αναπόδραστη όταν γνώρισε τον Άαρον Κοέν. Ο χαμός της στα 17 είναι το καύσιμο που οδηγεί τον πολέμιο της παιδικής πορνείας!
Τα κοριτσάκια με τα μουτζουρωμένα πρόσωπα καμπούριαζαν κάτω από τα δεμάτια σαν γριές.
Περνώντας μπροστά από μαγαζιά με στέγες από ελενίτ στην Μπαταμπάνγκ της Καμπότζης παρακολουθούσαν συνομήλικες του να πίνουν μπύρες, με την γεύση της φτώχειας, παρέα με τουρίστες.
Τις κοιτούσαν διστακτικά, με ένα είδος αλαζονείας στο βλέμμα και γλιστρούσαν στα σοκάκια, μακριά από τους ήχους της πολύβουης πόλης, γνωρίζοντας ότι σε λίγα λεπτά τα αποκαμωμένα από το αλκοόλ 13χρονα παιδιά θα βρίσκονται στο κρεβάτι ενός 60χρονου από την πολιτισμένη Δύση.
Στην θέα των 195 εκατοστών του Άαρον Κοέν προφανώς οι μικρές κοπέλες με τις κυρτωμένες πλάτες πίστευαν ότι πρόκειται για ακόμη έναν παιδόφιλο, από τους χιλιάδες που αγεληδόν καταφτάνουν κάθε χρόνο στην Καμπότζη.
Ετήσιος επισκέπτης της ασιατικής χώρας ο Κοέν δεν περνούσε απαρατήρητος. Ευθυτενής, με κατάμαυρα μαλλιά και λευκό δέρμα αφιέρωσε την ζωή του σε μια νομαδική περιπλάνηση από το Σουδάν ως την Νικαράγουα και από την Καμπότζη σε όλη την Άπω Ανατολή για να καταγράψει τους κακόφημους σταθμούς της παιδικής πορνείας.
Στον δικτυακό τόπο abolishslavery ο Κοέν χαρτογραφεί τις περιοχές όπου ανθεί η παιδική πορνεία και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: «η Καμπότζη με την Ινδία είναι οι χειρότεροι τόποι».
Στην Καμπότζη άλλωστε δραπέτευσε οριστικά από τον μάρσιπο της αθωότητας του όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο της Τζόντι?
Η απελευθέρωση της Τζόντι
Το 1/3 των παιδιών στην Καμπότζη είναι σεξουαλικοί σκλάβοι σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση «End Child Prostitution, Abuse and Trafficking (ECPAT)».
Η ασιατική χώρα θεωρείται ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς παιδόφιλων στον κόσμο, ενώ σύμφωνα με ανεξάρτητες εκθέσεις όλο και περισσότεροι Ασιάτες ταξιδεύουν στην Πνομ Πενχ, και άλλες πόλεις της χώρας, μόνο για να κάνουν σεξ με ανήλικα παιδιά και να επιστρέψουν στην βάση τους.
Συνήθως τα μικρά κορίτσια που χαμογελάνε, με επίπλαστη σαγήνη, στον δυτικό τουρίστα στα καραόκε μπαρ της Καμπότζης προέρχονται από το Βιετνάμ.
Όπως και η Τζόντι, την οποία συνάντησε για πρώτη φορά το 2005 ο Κοέν. Η μικρή Βιετναμέζα βρισκόταν στα άγαρμπα πρόθυρα του 13ου έτους της και τσίριζε σαν σε ιδίωμα καστανιέτας μέσα στο αποπνικτικό καραόκε μπαρ που εισήλθε ο πανύψηλος Κοέν.
«Εργαζόμουν ως μυστικός πράκτορας που προσπαθούσε να ανακαλύψει θύματα παιδικής πορνείας. Έμπαινα από μπαρ σε μπαρ, σε σπίτια που πρόσφεραν μασάζ και εργάζονταν ανήλικα παιδιά, προσπαθώντας με κρυφή κάμερα να ανακαλύψω τους ανθρώπους που εκμεταλλεύονται τα παιδιά.
Σε ένα από τα μπαρ αντίκρισα την Τζόντι να τραγουδά» θυμάται ο Κοέν, ο οποίος με επιτηδευμένη αφέλεια ρώτησε τον ιδιοκτήτη τι άλλο θα μπορούσε να κάνει με τα κορίτσια, εκτός από το να πιεί ένα κασόνι μπύρες.
«Με 50 δολάρια μπορείς να τις πάρεις στο δωμάτιο σου» είπε ο ιδιοκτήτης αγνοώντας ότι εκείνη την ώρα ο Κοέν τον κατέγραφε στην κάμερα του κινητού του τηλεφώνου.
Την επόμενη ημέρα η Τζόντι και τα υπόλοιπα 13χρονα κορίτσια, που συνωστίζονταν στο μικρό μπαρ, βρέθηκαν στο καταφύγιο των θυμάτων της παιδικής πορνείας που έχει δημιουργηθεί στην Μπαταμπάνγκ.
Η δαντική ζωή
Από εκείνη την χρονιά ο Κοέν ταξιδεύει κάθε Νοέμβρη στην Καμπότζη και έχει ανακαλύψει αναρίθμητες Τζόντι.
«Υπάρχουν χιλιάδες τέτοια κορίτσια. Σε αυτά τα μπαρ εξαναγκάζονται να πιουν όσο περισσότερο μπορούν για να χρεωθούν οι πελάτες με μεγαλύτερους λογαριασμούς.
Τα κορίτσια σε πλησιάζουν κάποια στιγμή, σου ζητούν να τα κεράσεις και αρχίζουν να πίνουν μπύρες μονορούφι.
Δείχνουν να περνούν καλά. Δεν μοιάζουν δυσαρεστημένες για τίποτα. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία όταν μιλάμε για 13χρονα παιδιά, που βρίσκονται σε ένα μπουρδέλο και πίνουν 10 μπύρες σε διάστημα που εγώ, ο ενήλικος, πίνω μόλις 2» λέει ο Κοέν, ο οποίος συναντιόταν ανελλιπώς με την Τζόντι σε κάθε του ταξίδι στην Καμπότζη.
Το 2008 βρέθηκαν στο Σιέμ Ριπ μαζί με την μητέρα της Τζόντι και παρακολούθησαν μια τελετουργία στους ναούς με τα τρισδιάστατα ανάγλυφα του Μπαμπτέι Σρέι.
Η Τζόντι έμοιαζε να έχει ξεφύγει από την πολυώδυνη περιπέτεια της που άρχισε όταν ήταν 10 ετών.
Αντιμέτωπη με την αμείλικτη ένδεια η μητέρα της την πούλησε στα σύνορα Καμπότζης ?Ταϋλάνδης σε έναν άγνωστο που την καθησύχασε ότι θα πουλά λουλούδια και γλυκά στους τουρίστες.
Στην πραγματικότητα αποτέλεσε το άθυρμα των παιδόφιλων στα ταξίδια παραφροσύνης τους στην Καμπότζη.
Από τα 10 της χρόνια, μέχρι να την συναντήσει ο Κοέν εκτελούσε πειθήνια κάθε διαστροφή των πελατών της.
Αλλεπάλληλοι βιασμοί, κραυγές οδύνης από το ξύλο και ένας καθημερινός ψυχικός ακρωτηριασμός που υφίστατο η Τζόντι συνέθεταν την δαντική ζωή της, η οποία τερματίστηκε το 2009.
Ο χρόνιος αλκοολισμός στην οποία την είχαν εξαναγκάσει οι δέσμιοι της, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αποτέλεσε τον λόγο που υπέστη κίρρωση του ήπατος και σε ηλικία 17 ετών η Τζόντι «εγκατέλειψε» την επίγεια κόλαση της.
Το πρόσωπο του Κοέν συννέφιασε ενώ απέθετε τις στάχτες της Τζόντι στον βουδιστικό ναό το 2009.
«Οι στάχτες της Τζόντι είναι ο λόγος που συνεχίζω να ταξιδεύω στον κόσμο. Απέτυχα μαζί της γιατί μπορεί να κατάφερα να την σώσω από τα μπαρ αλλά δεν είναι πλέον μαζί μας. Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει» υποστηρίζει ο Κοέν ενώ χάνεται για ακόμη μια περιπέτεια στην ασύνορη θάλασσα ενός διεφθαρμένου κόσμου.
Στα αυτιά του αντιβουίζουν οι φωνές των παγιδευμένων κοριτσιών, οι ικεσίες, η απελπισία τους και η φρίκη και έτσι συνεχίζει να ταξιδεύει με υψηλή την αίσθηση του καθήκοντος?
Ηλίας Καραγιάννης