Ορισμένοι άνθρωποι έχουν την εντύπωση πως όλα τους ανήκουν. Όχι μόνο ο προσωπικός τους χώρος αλλά και ο κοινόχρηστος όπως είναι τα πεζοδρόμια. Βλέπουμε καθημερινά, αυτοκίνητα πάνω σε αυτά καθώς συγκεκριμένη μερίδα οδηγών θέλει να κάνει τη δουλειά του χωρίς βεβαίως να σκέφτεται και να δείχνει κανένα σεβασμό σε πεζούς και ιδίως στις ευπαθείς ομάδες.
Οι περισσότεροι ίσως να έχουν αφήσει έστω και μία φορά το όχημά τους σε χώρο που εμπόδιζε. Σίγουρο το γνώριζαν και σίγουρα θα αισθανόντουσαν ντροπή αν τους έκανε παρατήρηση μία μητέρα που δεν θα μπορούσε να περπατήσει με το καροτσάκι.
Απειλητικό σημείωμα…
Δυστυχώς όμως στην περίπτωση μίας μητέρας από τον Βύρωνα που… τόλμησε να διαμαρτυρηθεί σε έναν μόνιμο καταληψία πεζοδρομίου, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.
Όπως η ίδια έχει καταγγείλει σε forum με μαμάδες και αποδεικνύεται από τις παρακάτω φωτογραφίες, ο ιδιοκτήτης ενός συγκεκριμένου αυτοκινήτου την απείλησε ξεκάθαρα με απίστευτες ύβρεις. Η ίδια έγραψε χαρακτηριστικά:
«Η σημερινή (σ.σ. προηγούμενων ημερών) ανάρτηση είναι πολύ προσωπική. Διαβάστε, γιατί ίσως χρειαστώ τη μαρτυρία σας, αν καταλήξω στο νοσοκομείο ή στο τμήμα.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου της φωτογραφίας παρκάρει πάντα κάθετα στο πεζοδρόμιο, αναγκάζοντάς μας να βγούμε στο δρόμο κάθε μέρα που πάμε στο σχολείο. Μάλιστα, έχει και δυο τσιμεντοδοχεία τα οποία μετακινεί όπως τον βολεύει – πότε φράζει το πεζοδρόμιο και πότε τ’ αφήνει στο δρόμο.
Αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό και όταν περνούσαμε με τον μικρό μου (που ήταν στο αμαξίδιό του, προσωρινά ανάπηρος, λόγω της Νόσου του Πέρθες πάντα έπρεπε να βγούμε στο δρόμο. Όπως καταλαβαίνετε, έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα.
Μέσα στην πρωινή βιασύνη δεν έχω χρόνο ν’ αφήνω σημειώματα και μου έχουν τελειώσει και τα φυλλάδια. Σηκώνω λοιπόν τους υαλοκαθαριστήρες.
(Για όσους δε μένουν στην Αθήνα, οι σηκωμένοι υαλοκαθαριστήρες είναι κάτι που το βλέπεις σχεδόν παντού. Είναι ένα μήνυμα των διερχόμενων πεζών προς τον οδηγό που μεταφράζεται ως εξής: “Αν δεν το έχεις ήδη καταλάβει, ενοχλείς. Την επόμενη φορά πάρκαρέ το αλλού.”)
Θεωρητικά, ένας ευσυνείδητος οδηγός που λαμβάνει το μήνυμα σκέφτεται “Ουψ, την έκανα. Καλύτερα να μην το ξαναφήσω εδώ.” Και -θεωρητικά πάντα- αποφεύγει να ξανακλείσει τη διάβαση, τη ράμπα, κτλ.
Όμως ο υπέροχος και καλλιεργημένος οδηγός του Audi της φωτογραφίας, είχε άλλη άποψη: παρακολούθησε να δει ποιος τολμά να του αγγίξει το αμάξι και μου άφησε αυτό το τρυφερό μπιλιετάκι:
Με λίγα λόγια, είναι δικαίωμά του να παρκάρει στο πεζοδρόμιο, κι αν τολμήσω να του ξαναγγίξω το αμάξι την έβαψα. Μάλιστα φαίνεται να ξέρει ακριβώς ποια είμαι και σε ποιο σχολείο πηγαίνω με το παιδί.
Εσείς τι λέτε; Αύριο να τολμήσω να πάω στο σχολείο, ή θα μου τη φυλάει κάπου;»
